,,Promoveren leeft heel erg binnen de groep", zei aanvoerder Tom Verheijen (23) na de zege in Overlangel. ,,Het liefst met een kampioenschap, maar dat is best ver weg. We hebben met elkaar promotie als doel gesteld en daarvoor moeten we elke wedstrijd de wil laten zien om te winnen. Wat ik daarmee bedoel, zag je tijdens de eerste twintig minuten tegen OKSV."
Want DWSH kende een flitsende start. Al na 40 seconden stond het 1-0. Teun Jilesen scoorde via een kopbal, waarna de aanvaller met een droge afstandsknal en een intikker zijn hattrick binnen zeventien (!) minuten completeerde. Verdediger Syb Daverveld scoorde tussendoor uit een strafschop, nadat Siem Lubach onderuit was gehaald in het zestienmetergebied.
Vijf minuten voor rust deed de thuisclub wat terug (1-4) via David Megens (afstandsschot met een vervelende stuit). Math van der Straaten zorgde voor de 1-5 ruststand. In de tweede helft beet de hekkensluiter van de vijfde klasse E wat meer van zich af. Alleen Lubach van DWSH wist van dichtbij nog te scoren na een fraaie crosspass van Daverveld.
,,Het was een makkelijke middag voor ons", zei Verheijen. ,,Als je zo snel vier goals maakt, kun je lekker voetballen. Vooraf hadden we afgesproken om OKSV niet te onderschatten en meteen vol erop te gaan. Dat deden we. De tegengoal schudde ons even wakker, want daarna zijn we niet meer in de problemen gekomen."
De formatie van trainer Koen van Berlicum blijft door de zege in het spoor van koploper FC Uden. Al bedraagt de achterstand wel vijf punten. ,,We wonnen laatst van Uden, met 3-2", vertelde Verheijen. ,,Dat was de eerste keer dit seizoen dat zij een paar goals tegen kregen. Het geeft aan dat we gelijkwaardig zijn aan die ploeg. Maar goed, wij laten af en toe punten liggen op momenten dat het eigenlijk niet kan. Het is daardoor moeilijk om écht voor de eerste plek te gaan. Uden morst in principe nergens punten."
Dat DWSH op nacompetitievoetbal afstevent, lijkt een zekerheidje. Hoe dan ook: feest gaat de club toch wel vieren, vanwege het eerste lustrum. Verheijen kijkt met een goed gevoel terug op de eerste vijf jaar Wilbertoord en Sint Hubert. ,,De meeste jongens kenden elkaar voor de fusie al vrij goed. Dat maakte het makkelijk om wat op te bouwen, in plaats van dat je ineens met allemaal onbekenden moet spelen. De samensmelting verliep heel soepel. We waren snel één team. Nu spreken we ook niet meer van een fusie. Het is gewoon DWSH. Dat feestje komt er wel. Promotie zou dan een mooi cadeau zijn."
