Ik werd laatst op de vingers getikt. Dat gebeurt vaker, dat klopt. Maar dit keer omdat ik over een fusieclub schreef. De aandacht voor de vereniging was niet zozeer verkeerd. Integendeel. Wel het woord. Het begrip fusieclub dus. Nee, die benaming wilde het bestuurslid pr en sociale veiligheid van DWSH’18 bij voorkeur niet meer lezen.
DWSH is het stadium van fuseren inmiddels al gepasseerd, zo kreeg ik te horen van de persman die al sinds de oprichting het motto ‘samen verder’ gebruikt.
Vier jaar voetballen De Willy’s en SC St. Hubert al onder de (uiterst originele) naam SV De Willy’s St. Hubert 2018 samen. De jeugd van de twee clubs was jaren eerder al geleidelijk een geworden. De kleinste voetballertjes kennen gewoonweg niets anders dan het blauwzwart van DWSH.
Of de ukkies van de onder 7 moeten al koffie drinken dan, in plaats van ranja uit plastic bekertjes. Want op sportpark De Binding krijg je de koffie nog in kopjes met het clublogo van De Willy’s. Althans dat was bij mijn laatste bezoek zo, inmiddels al dik een halfjaar geleden. Van de vergane vereniging uit Wilbertoord was het embleem toen ook nog op de lampenkampen boven te bar te zien en hing het refrein van het clublied in de kantine nog aan de muur.
Nostalgisch natuurlijk, laat dat vooropstaan. En fraai ook. De souvenirs brengen herinneringen boven. Maar met eenwording hebben ze niks te maken. In dat geval kan de Nerazzurri van de regio beter kijken naar EGS’20. De laatste fusieclub in het Land van Cuijk heeft de shirts van voorlopers Estria, GVV’57 en SCV’58 in het clubgebouw hangen. Bovendien prijkt in de kantine een tijdslijn: the road to EGS. Met opzet, om uit te stralen dat het een nieuwe vereniging is. Het is natuurlijk maar iets kleins. Dat klopt. EGS heeft ook gewoon één groot sportpark voor de gehele club, DWSH liefst twee. Ook een in Sint Hubert. Op beide complexen wordt gespeeld. Nog altijd. Dat heeft ook wel wat.
Zo wacht in Wilbertoord dit weekeinde de grootste wedstrijd ooit voor DWSH. Het heenduel van de dubbele confrontatie met dorpsclub Sambeek staat op het programma. Met als inzet een ticket voor de vierde klasse.
Promotie zou voor DWSH een mijlpaal zijn in de pas korte clubgeschiedenis. Of misschien nog wel belangrijker: het zou het eenwordingsproces afronden, voorgoed in mijn ogen. Dan zal ik in de toekomst ook niet meer reppen over een fusieclub, dat doe ik immers bij N.E.C. ook niet meer. Dan is DWSH gewoon een voorbeeldclub. Niets meer, niets minder.
